nu zijn we echt verhuisd! - Reisverslag uit Corinaldo, Italië van Stan & Jordi Voetman - WaarBenJij.nu nu zijn we echt verhuisd! - Reisverslag uit Corinaldo, Italië van Stan & Jordi Voetman - WaarBenJij.nu

nu zijn we echt verhuisd!

Door: Herman & Marion Voetman

Blijf op de hoogte en volg Stan & Jordi

04 Mei 2010 | Italië, Corinaldo

WE ZIJN NU ECHT VERHUISD!!!

Zaterdagochtend, 1 mei, de dag van de arbeid, een groot feest in Italie! Aangezien we niet echt mogen werken vandaag nemen we maar even de tijd om weer een stukje te schrijven voor op onze Voetmannen-site! Het heeft even geduurd maar er is ondertussen heel wat werk verzet, zijn we verhuisd en zitten we precies na 1 jaar weer heerlijk op onze eigen bank!
We gaan even een paar weken terug.
Zaterdag 27 maart hadden we echt gepland om over te gaan. Regelmatig met de geometra gesproken over het feit dat het wel fijn zou zijn als er warm water was, verwarming etc., omdat we de verhuizing niet meer uit wilden stellen. Geen probleem, was steeds het antwoord, de oude verwarmingsketel (verroest, oud en volgens ons gevaarlijk) zou het nog wel even doen en de loodgieter zou ervoor zorgen dat de radiatoren hingen.
Herman vertrouwde het niet helemaal, maar ik was ervan overtuigd dat het wel goed zou komen. Bijna niet dus! De dag voor de verhuizing, vertrok de loodgieter na het te hebben geplaatst van de radiatoren. “Alles werkt nu?” vroeg Herman nog net voor hij ging. “Ja hoor, de radiatoren doen het allemaal”, was het antwoord. “Hebben we ook warm water om te douchen?” vroeg Herman nog maar even voorzichtig. “Nee dat niet, de geometra heeft me verteld dat jullie waarschijnlijk pas over 2 weken verhuizen”, antwoordde hij een beetje geschrokken. “Ik wist niet dat jullie morgen al over wilden”. Gelukkig hebben we een loodgieter uit duizenden, hij vertrok met de belofte dat hij er alles aan zou doen om te zorgen dat we warm water hadden de volgende dag. En deze belofte is hij nagekomen. Een paar uur later kwam hij met een bus vol spullen en een tijdelijke verwarmingsketel aangereden. De volgende ochtend om 8.00 uur stond hij alweer klaar om alles te monteren en om 12.00 uur konden wij douchen! En dus verhuizen! Een kleine vervelende bijkomstigheid was nog dat ik dezelfde middag een telefoontje van de beddenzaak kreeg met de mededeling dat onze bedden pas op zijn vroegst over 1 week geleverd konden worden! Nu hadden we dus verwarming, warm water, maar geen bed om op te slapen! Ik durfde het de loodgieter bijna niet te vertellen. Maar goed, ieder probleem is er om opgelost te worden. Een telefoontje naar onze ‘huisbaas’ Giordano met de vraag of we de bedden uit zijn huis voorlopig mochten gebruiken? Hij was zelfs een beetje verbaasd dat we het vroegen, “natuurlijk, geen enkel probleem, al namen we tijdelijk alles mee”. Geweldig dus zulke behulpzame mensen!!
Het was zaterdagavond om 19.30 uur dat we uiteindelijk met het vrachtwagentje van Giordano de bedden op konden halen. Moe maar voldaan vielen we s’-avonds in bed. De volgende stap was bereikt!
Nu we eenmaal op Viale degli Eroi wonen, zijn er een aantal dingen veel makkelijker geworden. Onder andere het op en neer rijden iedere ochtend naar de bushalte. Het op tijd terug moeten zijn, s’-middags of s’-avonds, om de jongens weer te halen en naar het huurhuis te gaan om eten te koken. Een klein nadeel is wel dat er iedere ochtend om 7.00 uur een cementmolen begint te draaien en Giordano, zijn zonen en een extra kracht Pietro aan het werk gaan. Niet dat we hier wakker van worden, de wekker gaat nog steeds iedere dag om 6.00 uur, maar je voelt je wel eerder verplicht om ook zo vroeg mee aan de slag te gaan. Maar het werk vordert, de kamers en appartementen beneden zijn ingedeeld, bijna alle muren zijn gemetseld, het dak is (eindelijk) klaar, een deel van de steigers is al weer afgebroken zodat we heerlijk kunnen zitten op ons eigen terras.
En de verhuiswagen is geweest!!
De aswolk in IJsland dreigde nog even ‘as’ in het eten te gooien voor wat betreft de hulp uit Nederland. Maartje zou maandag 19 april hier naar toe vliegen, deze vlucht werd al snel gecancelled. Een nieuw ticket voor woensdag 21 april geboekt, kon ze samen met Marten, Jos en Rian hier naar toe vliegen. Helaas deze vlucht werd ook gecancelled!
Maar gelukkig hebben zij zich hier niet door laten tegenhouden. Woensdagochtend om 1.00 uur in de auto gestapt om de 1400 km lange rit naar ons af te leggen om mee te komen verhuizen! Nogmaals super bedankt, dit was echt geweldig!!
Zij kwamen hier rond 16.30 uur aan, een uurtje voor dat Meta verhuizingen aankwam.
Na even wat gedronken te hebben werd er vast geprobeerd om de vrachtwagen hier voor het huis te krijgen. Dit was makkelijker gezegd dan gedaan. Het weggetje was te smal, de bocht te kort, de bomen stonden in de weg (hierop werd door de buurmannen al aangeboden een aantal takken weg te zagen, geen probleem!). Maar nee, het was te riskant, dus in zijn achteruit terug om het via een andere kant te proberen. Weer werden takken bij elkaar gebonden, werd er gekeken hoe we in godsnaam bij het huis konden komen, werd er bekeken over hoe zwaar het zou zijn om de meubels vanaf deze plaats naar het huis te brengen. We kwamen al snel tot de conclusie dat dit geen optie was! Uiteindelijk de vrachtwagen ergens veilig geparkeerd, gegeten, gedronken en gesproken over hoe we het nu de volgende dag zouden doen. Maar..... dat zouden we morgen dan wel zien!
De volgende ochtend, 6.00 uur de wekker, iedereen wakker, douchen, ontbijten en daar hoorden we de vrachtauto al weer aankomen. In zijn achteruit, via de eerste oprit, zover als hij kon komen en van daaruit alles naar binnen gesjouwd. Een heel karwei, maar het zonnetje scheen, iedereen vol goede moed, verstand op nul en blik op oneindig!
Zoveel mogelijk naar onze verdieping gebracht, de rest werd zolang beneden gestald in 2 ruimtes waar het voorlopig niet in de weg zou staan.
Om 7.00 uur werden de eerste dozen uitgeladen en om, je zult het niet geloven, om 11.15 uur was de wagen leeg!!! Even iets gedronken, de chauffeur gedouched en om 12.00 uur reed hij alweer richting Nederland!
We hebben zoveel mogelijk dozen nog leeggemaakt, spullen een plaatsje gegeven, kasten en bedden in elkaar gezet en alles wat we voorlopig niet konden gebruiken (heeeeel veel dus) naar het zoldertje gebracht. Vrijdag en zaterdag was het slecht weer, veel regen, jammer maar hierdoor hebben Jos en Marten wel een groot gedeelte van een zoldertje af kunnen timmeren. Complimenten nogmaals voor het werken op zo’n laag zoldertje, geen pretje. Hier kwam ik zelf achter de afgelopen dagen doordat ik regelmatig tijdens het lakken van de balken mijn hoofd stootte, pijnlijke knieen en rug overhield van het kruipen over de vloer.
Zondagochtend scheen gelukkig het zonnetje weer. Heerlijk nog even buiten ontbeten en koffie gedronken. Rond 15.00 uur zijn we via Hermans toeristische route richting Senigallia gereden waar we afscheid van elkaar hebben genomen.
Het waren een paar drukke, maar supergezellige dagen! Hard gewerkt maar ook veel gelachen en bijgekletst!!

Wist je dat:
- als Herman en Marten samen zijn, je eigenlijk niets hoeft te zeggen. Zodra hun ogen opengaan beginnen ze te praten, maakt niet uit waarover, en dit houdt pas op als ze weer in bed liggen.
- Rian ook gaat voor de witte Verdicchio op het terrasje in Ostra
- Jone nu hier is voor een weekje
- Ze samen met Maartje weer vertrekt op woensdag 5 mei
- Herman inmiddels een volleerd bouwvakker is
- Er de hele dag “Ermaaan”, “Ermaaan” geroepen wordt, hij is echt onmisbaar!
- Maartje en Jone gisteren heerlijk een dagje op het strand hebben gelegen
- Jordi, Stan, Maartje en Jone op het punt staan om naar een feest te gaan dat vanochtend is begonnen en duurt tot morgenvroeg!
- Het probleem over het snoeien van de bomen nog niet helemaal opgelost is.
- Jolein en Dianne hier ook een paar dagen zijn geweest om te klussen.
- We iedere dag genieten van de potten gevuld met geraniums hier op het terras
- We een heel leuk cadeautje ontvangen hebben, gekocht bij de Olijverie. Zie website www.olijverie.nl, zeker de moeite waard!
- Onze ouwe, trouwe, groene Mitsubishi een deukje heeft opgelopen. Hij werd over het hoofd gezien door een van de bouwvakkers bij het achteruit rijden!
- De tuinkabouter heimwee heeft gekregen en echt terug wilde naar Nederland!
- Ons gezin sinds 1 mei weer flink uitgebreid is: 5 jonge katjes in een doos voor de voordeur!
-
Ciao voor nou en tot het volgende verslag............ of eerder!

  • 09 Mei 2010 - 07:08

    Eric Visser:

    Herman,

    Zie dat alles goed gaat, en jullie wens nu werkelijkheid gaat worden. Ben zeer benieuwd naar het eindresultaat. Zie wel wanneer jullie de eerste gasten in jullie B&B kunnen ontvangen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Italië, Corinaldo

Stan & Jordi

Ciao, blijf op de hoogte van ons advontuur en schrijf je onderstaand in op de mailinglijst !! Saluti e Arrivederci

Actief sinds 29 Juni 2009
Verslag gelezen: 216
Totaal aantal bezoekers 254632

Voorgaande reizen:

01 Juli 2009 - 01 Juli 2020

we blijven in Le Marche

Landen bezocht: